یک فوق تخصص بیماری‌های نوزادان نسبت به خطرات استفاده از محلول "نوام" و ایجاد مسمومیت در نوزادان و کودکان هشدار داد.
مسمومیت و به ویژه مسمومیت کودکان یکی از شایع‌ترین مراجعات به اورژانس‌ها است و هر روزه تعداد زیادی از کودکان به واسطه سهل‌انگاری و بی‌دقتی والدین، دچار مسمومیت شده و راهی بیمارستان می‌شوند. بیشتر مسمومیت‌ها در کودکان از بدو تولد تا سه سالگی که کودک در حال لمس مواد پیرامون با دهان است، رخ می‌دهد.
به طور کلی از زمانی که کودک نوپا می‌شود و به راه می‌افتد، مسئولیت مراقبت از او سنگین‌تر می‌شود. کودکان در این سن، علاوه بر مسمومیت ممکن است به دلیل کنجکاوی، هر ماده‌ای که در اطراف‌شان وجود دارد را به دهان برند و در نتیجه این کار، دچار خفگی ناشی از گیر کردن آنها در مجرای تنفسی شوند.
مسمومیت غذایی، مسمومیت با مایعاتی مانند شوینده‌ها یا مواد هیدروکربنی، مسمومیت از طریق مصرف داروهای شیمیایی و مسمومیت از طریق مصرف داروهای سنتی از مهم‌ترین علل مسمومیت در کودکان است.
امروزه داروهای سنتی به دلایل مختلفی از جمله ناتوانی مالی، عدم دسترسی به پزشک و بسیاری دلایل دیگر، جایگزین داروهای شیمیایی شده‌اند، البته برخی از این داروها مفید و برخی دیگر مضر هستند. از جمله داروهای سنتی مضر که امروزه از جانب والدین برای آرام کردن نوزاد بیشترین استفاده را دارد، محلول خواب‌آور "نوام" است که به گمان والدین با استفاده از آن، درد نامشخص نوزاد خود را درمان کرده‌اند، غافل از این‌که چه خطراتی با مصرف این محلول در انتظار نوزاد آنها است.
محلول نوام برای آرام شدن کودکان بی‌قرار و ناآرام مورد استفاده قرار می‌گیرد که البته گاه والدین برای ایجاد آسایش خودشان از این محلول برای فرزندشان استفاده می‌کنند. ترکیبات این محلول، داروهایی از قبیل دیفن هیدرامین، داروهای خواب‌آور مانند استامینوفن کدئین، پرومتازین که پزشکان به عنوان آرام‌بخش برای بیماران مختلف متناسب با نیازشان استفاده می‌کنند، ترکیبات مواد مخدر از قبیل تریاک، حشیش و امثال آن است که متاسفانه جهت تاثیر بهتر محلول، غلظت مواد مخدر را در آن بیشتر می‌کنند.
نکته اسف‌باری که باید به آن اشاره کرد، دسترسی بسیار آسان سازندگان و خانواده‌ها به این نوع مواد است. مسمومیت حاصل از این ماده بسیار خطرناک است، چراکه مشخص نبودن سازنده این دارو و نوع ترکیبات آن موجب می‌شود که نوع مسمومیت تشخیص داده نشود و درمان مناسبی صورت نگیرد.
از طرفی بی‌اطلاعی خانواده‌ها از مضرات داروی نوام موجب می‌شود که فرزند خود را به تدریج معتاد کنند. در ادامه مصرف این دارو، نیاز کودک افزایش پیدا می‌کند و حال دیگر مقدار داروی قبلی جوابگوی نیاز کودک نیست؛ به گونه‌ای که حذف مصرف این ماده برای کودک او را بی‌قرارتر از پیش می‌کند. پس از اطلاع خانواده و خودداری از مصرف این محلول، علائم ترک بروز کرده و این بار باید با مشکلات جدیدتری روبه‌رو شد.
از دیگر مشکلات استفاده از محلول نوام علاوه بر ایجاد مسمومیت، مخفی کردن علائم دیگر بیماری‌ها است. زمانی که کودک به دلیل خاصی گریه می‌کند، خانواده به جای رفع مساله‌ای که سبب گریه کودک‌شان شده با تجویز نوام، به ظاهر او را آرام کرده‌اند، در صورتی که آنان نه تنها کودک خود را درمان نکرده‌اند بلکه او را مسموم و علت گریه او را نیز مخفی کرده‌اند که این امر سبب تشدید عوارض و وخیم‌تر شدن مشکل و حتی ایجاد اختلالات جدیدی می‌شود.
والدین دقت داشته باشند که استفاده آگاهانه از داروها مطابق تجویز پزشک در حفظ سلامت فرزندان بسیار حائز اهمیت است، چرا که تجویز دارو توسط پزشک به صورت علمی و مطابق دوز مورد نیاز جهت رفع عارضه خاص به وجود آمده، صورت می‌گیرد.
